In de historische taalkunde wordt de term vooroudertaal gebruikt voor elke taal die aan de wortel ligt van een stamboom waaruit zich een of meer levende en geattesteerde talen hebben ontwikkeld (de 'dochtertalen').

In de historische taalkunde wordt de term vooroudertaal gebruikt voor elke taal die aan de wortel ligt van een stamboom waaruit zich een of meer levende en geattesteerde talen hebben ontwikkeld (de 'dochtertalen').