Polisacharydy (inaczej:
wielocukry,
cukry złożone) – grupa
węglowodanów i zarazem
biopolimerów, które są złożone z
merów będących
cukrami prostymi połączonych
wiązaniami glikozydowymi. Stanowią one ważną grupę polimerów naturalnych wykorzystywanych w organizmach żywych jako materiał budulcowy i zapasowy. Grupa ta charakteryzuje się dużą różnorodnością, jeżeli chodzi o strukturę i miejsce występowania. Wśród polisacharydów i ich pochodnych wymienić można m.in.:
- skrobię – materiał zapasowy roślin, gromadzony w owocach, nasionach, korzeniach, liściach, bulwach, rdzeniu łodygi i kłączach; skrobia i jej pochodne są wykorzystywane w przemyśle włókienniczym, farmaceutycznym, kosmetycznym, papierniczym, tekstylnym oraz do produkcji klejów
- glikogen – materiał zapasowy u zwierząt, występuje głównie w mięśniach szkieletowych i wątrobie
- dekstran – forma zapasowa dla bakterii i drożdży, szeroko stosowany w medycynie
- celulozę i jej pochodne – główny składnik budulcowy roślin, podstawowy składnik papieru, klejów, lakierów, celofanu, błon fotograficznych i sztucznego jedwabiu
- chitynę – substancja podporowa budująca pancerze skorupiaków, oskórek owadów i ściany komórkowe niektórych gatunków grzybów. Najpowszechniej występujący na ziemi polisacharyd
- karageninę i alginian –polimery otrzymywane z wodorostów stosowane w kuchni Dalekiego Wschodu jako zagęstnik
- kwas hialuronowy – zwiększający elastyczność skóry; składnik kremów
- heparynę – produkowana przez komórki tuczne ssaków, mieszanina polimerów o własnościach przeciwzakrzepowych
