Omocznia (łac.
allantois) – jedna z
błon płodowych, rozwija się między
owodnią, a
kosmówką. Gromadzi zbędne produkty przemiany materii zarodka. Powstaje z
endodermy i
mezodermy pozazarodkowej około 16 dnia rozwoju. Omocznia z czasem wypełnia się coraz bardziej i zrasta z owodnią i kosmówką. W 3-5 tygodniu rozwoju w jej ścianach powstają wyspy krwiotwórcze i naczynia krwionośne, które następnie przekształcają się w
tętnice i żyłę pępowinową. W 8 tygodniu rozciąga się wzdłuż całości sznura pępowinowego. W tym czasie zaczyna się jej zanik w odcinku obwodowym. Wewnątrzzarodkowa część omoczni łączy się z zawiązkiem pęcherza moczowego, ale w miarę jego rozwoju zanika. Jej pozostałość stanowi
moczownik, który w życiu pozapłodowym tworzy więzadło pępkowe pośrodkowe. U gadów i ptaków omocznia wraz ze zrośniętą z nią kosmówką oplecione są gęstą siecią naczyń krwionośnych. Powstaje wówczas swoisty narząd
wymiany gazowej zarodka (gazy oddechowe przedostają się przez pory w skorupce).