Idiolekt (gelegentlich auch: Ideolekt) bezeichnet die individuelle Sprache eines einzelnen Menschen. Dazu gehören etwa sein Wortschatz, sein Sprachverhalten, seine Ausdrucksweise und seine Aussprache. Der Idiolekt ist eine sprachliche Varietät auf der Ebene des einzelnen Sprechers. Der Begriff wird auch verwendet, um die Besonderheiten zu beschreiben, aufgrund derer man die Sprache unterschiedlicher Sprecher einer Sprachgemeinschaft unterscheiden kann.

Idiolekt (gr.  idios "własny, swoisty" + leksis "mowa") - swoisty język danego użytkownika języka w danym okresie jego rozwoju. Różnice dotyczą w mniejszym stopniu gramatyki, w większym cech leksykalnych i fonetycznych. Kształtuje się pod wpływem przynależności użytkownika do grupy społecznej, tradycji rodzinnych, wykształcenia, gustu stylistycznego.

Idiolekt (bildat av orden idiom och dialekt) är varje språkvarelses unika sätt att tala och föra sig, en individs unika språkvarietet.

Idiolekt (z reckého  idios "vlastní" a leksis „rec“; nekdy také ideolekt) je jazyk jednotlivce projevující se individuálním výberem slovní zásoby, gramatiky nebo výslovnosti z národního jazyka. Vzniká pod vlivem príslušnosti k nejaké sociální skupine, stupni vzdelání, apod. Svuj idiolekt má každý clovek, avšak jeho unikátnost spocívá spíše v propojení slov a vet v reci.

En idiolekt er den delen av språkbruken som er spesifikk for et individ. Selv om begrepet kan omfatte individets språk som helhet, er det vanlig å regne idiolekten som den delen av språket som er særegent for et individ når en ser bort fra faktorer som dialekt, sosiolekt og lignende.

Idiolekt (gelegentlich auch: Ideolekt) bezeichnet die individuelle Sprache eines einzelnen Menschen. Dazu gehören etwa sein Wortschatz, sein Sprachverhalten, seine Ausdrucksweise und seine Aussprache. Der Idiolekt ist eine sprachliche Varietät auf der Ebene des einzelnen Sprechers. Der Begriff wird auch verwendet, um die Besonderheiten zu beschreiben, aufgrund derer man die Sprache unterschiedlicher Sprecher einer Sprachgemeinschaft unterscheiden kann.

Idiolekt (gr.  idios "własny, swoisty" + leksis "mowa") - swoisty język danego użytkownika języka w danym okresie jego rozwoju. Różnice dotyczą w mniejszym stopniu gramatyki, w większym cech leksykalnych i fonetycznych. Kształtuje się pod wpływem przynależności użytkownika do grupy społecznej, tradycji rodzinnych, wykształcenia, gustu stylistycznego.

Idiolekt (bildat av orden idiom och dialekt) är varje språkvarelses unika sätt att tala och föra sig, en individs unika språkvarietet.

Idiolekt (z reckého  idios "vlastní" a leksis „rec“; nekdy také ideolekt) je jazyk jednotlivce projevující se individuálním výberem slovní zásoby, gramatiky nebo výslovnosti z národního jazyka. Vzniká pod vlivem príslušnosti k nejaké sociální skupine, stupni vzdelání, apod. Svuj idiolekt má každý clovek, avšak jeho unikátnost spocívá spíše v propojení slov a vet v reci.

En idiolekt er den delen av språkbruken som er spesifikk for et individ. Selv om begrepet kan omfatte individets språk som helhet, er det vanlig å regne idiolekten som den delen av språket som er særegent for et individ når en ser bort fra faktorer som dialekt, sosiolekt og lignende.