De
alawieten of
alavieten (
Arabisch: alawieten/علوي) (vroeger ook
noesairi's of
Turks:
Fellah genoemd), niet te verwarren met de Turkse / Anatolische
alevieten, vormen een geloofsgemeenschap die voortgekomen is uit een afsplitsing van de
sjiitische islam. Alawieten wonen in
Noordwest-Syrië,
Turkije (
Hatay) en
Libanon. In Turkije worden ze ook wel 'Arap-Alevi' (arabische alevieten) genoemd, om verwarring met de Turkse
alevieten te voorkomen. De alawieten zouden namelijk qua praktisering meer gemeen hebben met de
sjiieten dan met de anatolische
alevieten. Het alawisme is een stroming die door Hosain ibn Hamdan Chasibi (gest. 957 of 968 te
Aleppo) werd gesticht. Etnisch zijn de alawieten voornamelijk
Arabieren. De alawieten geloven dat de twaalf sjiitische
imams de enige rechtvaardige opvolgers van
Mohammed zijn, net als Mozes en Jezus ook hun twaalf apostelen gehad zouden hebben. Anders dan de
alevitische cemevi in
Turkije kent het alawitische geloof geen eigen publieke
gebedshuizen.
