Akwakultura – forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania żywności (rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego; polega na hodowli wybranych rodzajów organizmów wodnych, głównie zwierzęcych, w naturalnych lub sztucznych zbiornikach wodnych – słodko- lub słonowodnych. Najprostszą i najpospolitszą odmianą akwakultury jest zapewnienie korzystnych warunków do bytowania licznym przedstawicielom danego gatunku użytkowego (ryb, mięczaków i in.) w mniej lub bardziej wydzielonej części akwenu. Bardziej intensywną formą jest hodowla w stawach, basenach lub wielkich, zanurzonych w wodzie pojemnikach (sadzach). W takich przypadkach stosuje się dokarmianie, zapewnia, o ile to konieczne, odpowiedni przepływ wody czy natlenianie, ochronę przed drapieżnikami i chorobami, a nawet podgrzewanie wody (np. próby hodowli ryb w basenach z wodą geotermalną) itp. W przypadku organizmów osiadłych (np. glony, ostrygi) zabiegi hodowlane polegają głównie na zwiększeniu powierzchni, na której mogłyby się osiedlać, przez układanie na dnie odpowiednich przedmiotów, np. zużytych opon samochodowych, zawieszanie sieci, sznurów, itp.

Ang akuwakultura o pagsasakang pangtubig (Ingles: aquaculture, aquafarming) ay ang pagsasaka ng mga organismong akuwatiko o pantubig katulad ng mga isda, krustasyano, moluska, at mga halamang pantubig. Kasangkot sa larangang ito ang pag-aalaga ng mga populasyon ng mga nilalang na pantubig mula sa tubig-tabang at tubig-tabang habang nasa binabantayan at tinatabanang mga kalagayan, at maipagkakaiba mula sa pangingisdang komersiyal o pag-ani ng mga isda sa kalikasan. Tumutukoy ang marikultura o pagsasakang pandagat sa akuwakulturang isinasagawa sa mga kapaligirang pangmarina o sa karagatan.

Akwakultura – forma gospodarki ludzkiej, mająca na celu zwiększenie pozyskiwania żywności (rzadziej innych produktów) ze środowiska wodnego; polega na hodowli wybranych rodzajów organizmów wodnych, głównie zwierzęcych, w naturalnych lub sztucznych zbiornikach wodnych – słodko- lub słonowodnych. Najprostszą i najpospolitszą odmianą akwakultury jest zapewnienie korzystnych warunków do bytowania licznym przedstawicielom danego gatunku użytkowego (ryb, mięczaków i in.) w mniej lub bardziej wydzielonej części akwenu. Bardziej intensywną formą jest hodowla w stawach, basenach lub wielkich, zanurzonych w wodzie pojemnikach (sadzach). W takich przypadkach stosuje się dokarmianie, zapewnia, o ile to konieczne, odpowiedni przepływ wody czy natlenianie, ochronę przed drapieżnikami i chorobami, a nawet podgrzewanie wody (np. próby hodowli ryb w basenach z wodą geotermalną) itp. W przypadku organizmów osiadłych (np. glony, ostrygi) zabiegi hodowlane polegają głównie na zwiększeniu powierzchni, na której mogłyby się osiedlać, przez układanie na dnie odpowiednich przedmiotów, np. zużytych opon samochodowych, zawieszanie sieci, sznurów, itp.

Ang akuwakultura o pagsasakang pangtubig (Ingles: aquaculture, aquafarming) ay ang pagsasaka ng mga organismong akuwatiko o pantubig katulad ng mga isda, krustasyano, moluska, at mga halamang pantubig. Kasangkot sa larangang ito ang pag-aalaga ng mga populasyon ng mga nilalang na pantubig mula sa tubig-tabang at tubig-tabang habang nasa binabantayan at tinatabanang mga kalagayan, at maipagkakaiba mula sa pangingisdang komersiyal o pag-ani ng mga isda sa kalikasan. Tumutukoy ang marikultura o pagsasakang pandagat sa akuwakulturang isinasagawa sa mga kapaligirang pangmarina o sa karagatan.