Vetëdija (lat. conscientia) është aftësia e zotëruar, e gjendjeve mendore  si mendimit, vetëkujdesit, emocionit, ndjeshmërisë, perceptimit, urtësisë dhe kujteses në lidhje mes vetvetes dhe mjedisit. Dukuria e vetëdijes shikohet shpesh si një nga problemet më të mëdhaja ende të pazgjidhura të filozofise dhe shkencave natyrore. Deri tani nuk ka ndonjë  përkufizim të përgjithshëm të saktë dhe të pranueshëm për vetëdijen.

Vetëdija (lat. conscientia) është aftësia e zotëruar, e gjendjeve mendore  si mendimit, vetëkujdesit, emocionit, ndjeshmërisë, perceptimit, urtësisë dhe kujteses në lidhje mes vetvetes dhe mjedisit. Dukuria e vetëdijes shikohet shpesh si një nga problemet më të mëdhaja ende të pazgjidhura të filozofise dhe shkencave natyrore. Deri tani nuk ka ndonjë  përkufizim të përgjithshëm të saktë dhe të pranueshëm për vetëdijen.