Saprotrofy, roztocza, mikrokonsumenci – (z gr. saprós - zgniły) – cudzożywne organizmy pobierające energię z martwych szczątków organicznych, rozkładając je do związków prostych. Są reprezentowane przez liczne drobnoustroje (bakterie, grzyby). Do niedawna uważano, że także niektóre rośliny lądowe (np. gnieźnik leśny) odżywiają się saprofitycznie, jednak mogą one pobierać substancje pochodzące z rozkładu szczątków jedynie dzięki mikoryzie (patrz rośliny saprofityczne), a zatem dzięki ścisłej symbiozie z odpowiednim gatunkiem grzyba. To stawia je bliżej roślin pasożytniczych niż prawdziwych saprotrofów. Tradycyjnie jednak mimo to wciąż bywają określane jako saprofity lub rośliny saprofityczne. Obecnie ten typ odżywiania określany jest jako myko-heterotrofia – w tym układzie pasożytniczym właściwym saprofitem jest grzyb, a nie roślina.

Çürükçül ya da saprotrof organizmalar gıdalarını cansız maddelerden elde eder, genelde ölmüş veya çürümekte olan bitki ve hayvanların içerdiği organik bileşikleri kullanır. Saprotroflar kendi gıdalarını yapamadıkları için bir tip heterotrof sayılırlar. Aralarında mantarların çoğu (kalanlar parazit, kommensal veya mutualistik simbiont gruplarındadır), bakteriler ve protozoalar bulunur. Bazı hayvanlar (örneğin bok böcekleri ve leş akbabaları) ve fotosentez yapmayan bazı ender bitkilere de saprotrof olarak değinilebilir ama bunlara daha sık olarak saprofaj terimi kullanılır.

En ecologia s’anomena saprotrofia a la dependència que molts organismes, anomenats sapròtrofs, tenen per a la seva <nutrició> dels residus procedents d’altres organismes, tals com fulles mortes, cadàvers o excrements. També es pot anomenar al fenomen saprobiosi i als organismes que el representen, saprobis (generalment utilitzat com adjectiu) o saprobionts.

Saprofág (také saprotrof, saprob), je heterotrofní organismus (predevším živocich ci houba, jiné skupiny se oznacují spíše jako rozkladaci), který ale na rozdíl od predátoru získává energii z organických látek odumrelých organismu nebo jejich cástí. Takový zpusob alespon cástecné výživy se nekdy cesky nazývá hniložijnost ci saprotrofie. Saprofágové se považují za konzumenty a za rozkladace (dekompozitory), na rozdíl od zelených producentu s fotosyntetickými barvivy.

Saprotrofy, roztocza, mikrokonsumenci – (z gr. saprós - zgniły) – cudzożywne organizmy pobierające energię z martwych szczątków organicznych, rozkładając je do związków prostych. Są reprezentowane przez liczne drobnoustroje (bakterie, grzyby). Do niedawna uważano, że także niektóre rośliny lądowe (np. gnieźnik leśny) odżywiają się saprofitycznie, jednak mogą one pobierać substancje pochodzące z rozkładu szczątków jedynie dzięki mikoryzie (patrz rośliny saprofityczne), a zatem dzięki ścisłej symbiozie z odpowiednim gatunkiem grzyba. To stawia je bliżej roślin pasożytniczych niż prawdziwych saprotrofów. Tradycyjnie jednak mimo to wciąż bywają określane jako saprofity lub rośliny saprofityczne. Obecnie ten typ odżywiania określany jest jako myko-heterotrofia – w tym układzie pasożytniczym właściwym saprofitem jest grzyb, a nie roślina.

Çürükçül ya da saprotrof organizmalar gıdalarını cansız maddelerden elde eder, genelde ölmüş veya çürümekte olan bitki ve hayvanların içerdiği organik bileşikleri kullanır. Saprotroflar kendi gıdalarını yapamadıkları için bir tip heterotrof sayılırlar. Aralarında mantarların çoğu (kalanlar parazit, kommensal veya mutualistik simbiont gruplarındadır), bakteriler ve protozoalar bulunur. Bazı hayvanlar (örneğin bok böcekleri ve leş akbabaları) ve fotosentez yapmayan bazı ender bitkilere de saprotrof olarak değinilebilir ama bunlara daha sık olarak saprofaj terimi kullanılır.

En ecologia s’anomena saprotrofia a la dependència que molts organismes, anomenats sapròtrofs, tenen per a la seva <nutrició> dels residus procedents d’altres organismes, tals com fulles mortes, cadàvers o excrements. També es pot anomenar al fenomen saprobiosi i als organismes que el representen, saprobis (generalment utilitzat com adjectiu) o saprobionts.

Saprofág (také saprotrof, saprob), je heterotrofní organismus (predevším živocich ci houba, jiné skupiny se oznacují spíše jako rozkladaci), který ale na rozdíl od predátoru získává energii z organických látek odumrelých organismu nebo jejich cástí. Takový zpusob alespon cástecné výživy se nekdy cesky nazývá hniložijnost ci saprotrofie. Saprofágové se považují za konzumenty a za rozkladace (dekompozitory), na rozdíl od zelených producentu s fotosyntetickými barvivy.