Noregsveldet er ei nemning på det landområdet kongen av
Noreg rådde over då riket var på det største i
høgmellomalderen. Delane utanom Noreg kunne verta kalla skattland. Noregsveldet var eit nokså laust samband mellom heimlandet og dei områda der folk frå Noreg hadde slege seg ned i løpet av
vikingtida. Det som batt veldet saman var skipsfart og
handel. Veldet er rekna for å ha vore på sitt største og sterkaste på slutten av kong
Håkon IV Håkonsson si regjeringstid. Etter kvart overtok
hanseatane mykje av norsk utanrikshandel, og sambandet med skattlanda i vest minka. Etter
Svartedauden i
1349 vart sambandet minska endå meir, og Noreg kom inn i den danskdominerte
Kalmarunionen i 1397. Noregsveldet hadde
erkebiskopen av Nidaros som kyrkjeleg overherre innan
den katolske kyrkja. Då erkebiskop
Olav Engelbrektsson reiste frå landet i samband med
reformasjonen i 1537, vart Noreg ein del av
Danmark-Noreg.