Batavci (
latinski:
Batavi) su bili drevni
germanski narod, prvotno ogranak Hata, koji je pocetkom 1. tisucljeca živio u
delti Rajne, na podrucju današnje
Nizozemske. Po njima su anticki pisci to podrucje zvali
insula Batavorum (Batavski otok). Prvi put ih je spomenuo
Julije Cezar, ali je podrobniji opis dao
Tacit za koga su predstavljali najhrabrije od svih Germana. Njihovu hrabrost i ratnu vještinu su nakon izbijanja na obale Rajne poceli cijeniti
Rimljani te im nakon osvajanja ostavili niz privilegija u odnosu na ostala plemena; Batavci su se zauzvrat morali boriti kao pripadnici pomocnih trupa. Pri tome su se najviše istakli u
osvajanju Britanije 43. Godine 69. za vrijeme meteža zvanog
Godina cetiri cara Batavci su pod vodstvom
Gaja Julija Civilisa digli
veliki ustanak koji je ozbiljno uzdrmao sjeverozapadni dio Carstva. Ustanak je ugušen, ali su Batavci nastavili biti korišteni od Rimljana, te se širom nekadašnjih podrucja Carstva mogu naci artefakti njihovih pomocnih trupa. Posljednji put se spominju u 4. stoljecu, a po njima su ime dobili batavi, posebna jedinica kasne rimske vojske.