Achajowie (
gr. Achaioí) – ogólne określenie Greków walczących pod
Troją używane przez
Homera (rzadziej stosował też nazwy: Argiwi/Argiwowie i Danajowie) w jego eposach
Iliada i
Odyseja . Według tradycyjnych poglądów historyków było to
plemię greckie, które jako pierwsze przybyło na obszary kontynentalnej
Grecji około
2000 lat p.n.e., podbijając
Tesalię i miejscowych
Pelazgów, jednak teza ta została odrzucona wraz z teorią o trzech inwazjach ludów greckich (achajskiej, jońskiej, doryckiej). Obecnie uważa się, że formowanie się "Greków", ich kultury, religii, języka miało miejsce już na terenie Grecji, gdzie u kresu III tysiąclecia p.n.e. lub w ciągu II tysiąclecia p.n.e. stopniowo, w wyniku wielu migracji przybywały ludy mówiące językami indoeuropejskimi i mieszały się z miejscową ludnością. Achajowie identyfikowani są z przedstawicielami
cywilizacji mykeńskiej, której najważniejszym ośrodkiem były
Mykeny, leżące w
Argolidzie na
Peloponezie. Ok. 1450 r. p.n.e. Achajowie podbili
Kretę, którą niepodzielnie władali z pałacu w
Knossos.